Eskişehir’in Sivrihisar ilçesi sınırları içinde yer alan tarihi bir yapı olan Sivrihisar Ulu Camii, 2016 yılından beri UNESCO’nun Dünya Mirası Geçici Listesi’ne kayıtlı. Anadolu’da artık sayıları çok az olan ahşap tavanlı ve ahşap direkli camilerin en görkemli örneklerinden biri olan bu kıymetli yapı, 1274 yılında Mevlana Celaleddin Rumi’nin müritlerinden olduğu bilinen ve II. Gıyaseddin Keyhüsrev’in naibi olan Emineddin Mikail tarafından inşa ettirilmiş. Toplamda 1485 metrekarelik bir alanı kaplayan Sivrihisar Ulu Camii’nin çatısı 67 ahşap direk tarafından taşınıyor. Söz konusu direklerin birkaçını motifler süslüyor. Direklerin üst kısımlarında ise bitkisel ve geometrik motiflere rastlanıyor. Direklerin üstünde Bizans döneminden günümüze dek ulaşan ve mermerden oyma işçiliği uygulanmış başlıklar da yer alıyor.
Sekiz yüzyılı geride bırakmış olan Sivrihisar Ulu Camii’de aynı anda yaklaşık 2 bin 500 kişinin ibadet etmesi mümkün. Caminin geçme yöntemiyle inşa edilmiş olan minberinin Horasanlı İbn-i Mehmet’in imzasını taşıdığı biliniyor. Her bir detayı ustalıklı bir işçiliğin örneklerini oluşturan minber, sanatsal açıdan da oldukça etkileyici. Sivrihisar kilim dokumacılığının da göz alıcı örneklerine ev sahipliği yapan Sivrihisar Ulu Camii’nin, Fatih Sultan Mehmet döneminde kadılık yapmış olan ve ilk İstanbul kadısı olduğu da bilinen Hızır Bey tarafından 1440 yılında onarıldığı da elde edilen bilgiler arasında. 2013-2015 yılları arasında restorasyondan geçirilen Sivrihisar Ulu Camii’nin toplamda dört farklı giriş kapısı bulunuyor.
